Voeden op verzoek
- door Femke
- •
- 29 apr, 2019
Elk kind heeft zijn eigen ritme en voedingsschema. Het ene kind komt standaard om de drie uur, het andere kind wilt meerdere keren per uur een slok en nog een ander kind laat de ene keer er meerdere uren tussen en wilt de volgende keer meerdere keren kort achter elkaar drinken. In plaats van naar de klok te kijken en op schema te voeden, kun je er ook voor kiezen om te voeden op verzoek en daarmee de behoefte van je kind te volgen. Dit is iets wat binnen attachment parenting als heel belangrijk wordt gezien.
Voeden op verzoek betekent dat je je kind voedt (met de fles of borst), wanneer je kind hier om vraagt. In het begin zal je daarom goed op de hongersignalen moeten letten. Hongersignalen zijn onder andere draaien met het hoofd en het zoeken van de mond, zuigbewegingen maken met de lippen, sabbelen op vingers of de vuist, het opengaan van de mond wanneer je de lippen aanraakt en zuigen op een pink. Het laatste hongersignaal is huilen. Als je kind huilt, wordt het moeilijker voor hem of haar om aan te happen. Je zult dan eerst je kind moeten troosten. Ook kan het zijn dat je kind hierdoor minder goed aanhapt en daardoor minder efficiënt de melk binnen krijgt. Je hoeft echter niet te wachten tot het laatste hongersignaal. Het heeft de voorkeur om bij de eerste signalen al aan te leggen of de fles aan te bieden. Hierdoor hoeft je kind geen onnodige energie te verspillen aan huilen om duidelijk te maken dat hij honger heeft. Weet je niet zeker of je kind honger heeft? Leg je kind dan aan of biedt de fles aan. Je merkt vanzelf of hij wel of geen honger heeft.
Door te voeden op verzoek en op elk hongersignaal van je kind te reageren, laat jij je kind weten dat je alert bent voor zijn signalen (sensitief) en gewillig bent om hier op te reageren (responsief). Dit draagt bij aan een goede hechting.
Voeden op verzoek, kan ook op jouw verzoek betekenen. Moet je bijvoorbeeld om een bepaalde tijd weg en verwacht je dat je kind onderweg honger zal krijgen, probeer dan voor het weggaan je kind nog even aan te leggen of de fles aan te bieden zodat je kind geen honger krijgt onderweg.
Uit onderzoek blijkt dat kinderen die op verzoek worden gevoed (zowel met moedermelk als kunstvoeding) het beter doen op cognitief en academisch gebied, dan kinderen die op een schema worden gevoed (Lacovou & Sevilla, 2013).
Driftbuien zijn, net als bijten, een uiting van emoties en behoeften. Emoties en behoeften waar zij nog maar moeilijk mee om kunnen gaan en door een tekort aan taal onvoldoende kunnen uiten. Driftbuien zijn dan ook een onderdeel van de normale ontwikkeling op weg naar de groei tot volwassenheid. Het lastige aan driftbuien is dat ze vaak voorkomen op momenten dat je het net niet kunt gebruiken, bijvoorbeeld als je moe bent, ergens heen moet of in de supermarkt staat. Een deel van de driftbuien is te voorkomen door te zorgen dat jij en je kind uitgerust zijn, het niet al te druk is op een dag en door duidelijk te zijn, regels te stellen en deze consequent toe te passen. Probeer op de andere momenten te denk aan deze tips.
Je bent in gesprek met een andere ouder, let even niet op en hebt alweer een rij tanden in je arm staan. Je voelt de boze gevoelens al in je opborrelen en voelt dat je kind een grens overgaat. Nu ben je er klaar mee!
Haal diep adem en de lees de volgende vijf tips over hoe je ermee om kunt gaan als je kind jou bijt.
1. Het is een fase
In bepaalde levensfases hoort bijten bij de normale ontwikkeling. Tussen de twee en vier jaar komt bijtgedrag, net als slaan, regelmatig voor (meestal met een piek rond de drie jaar oud). Dit betekent niet dat het gewenst is, maar wel dat je het kunt verwachten. Acceptatie is dan ook je beste vriend. Het maakt namelijk onderdeel uit van de ontwikkeling van je kind. Je kind is nog niet goed in staat om zijn emoties te reguleren en uit dit op een, voor ons, vreemde manier. Je kunt je kind op de volgende manieren helpen.
2. Voorkom dat je kind je kan bijten
Ook hier geldt: voorkomen is beter dan genezen. Meestal heeft je kind je al een aantal keer gebeten, voordat het echt een probleem aan het worden is. Misschien heb je al gemerkt dat je kind het alleen op bepaalde momenten doet en misschien zie of voel je het zelfs al aan komen.
Het is niet oké als je kind zichzelf, anderen of zijn omgeving pijn doet. Wilt je kind je bijten, houdt hem of haar tegen en zeg: “Ik ga je helpen, want je mag anderen niet bijten”. Natuurlijk is het beter om het te voorkomen door op tijd te reageren op zijn behoefte of een alternatief te bieden. Wil je er iets aan doen, dan is het wel belangrijk om te weten waar het gedrag vandaan komt.
